Ostroga piętowa to jedna z najczęstszych przyczyn bólu stopy. Schorzenie to może doprowadzić do długotrwałej niepełnosprawności.
Ostroga piętowa jest zapaleniem rozcięgna podeszwowego, czyli pasma tkanki o charakterze więzadłowym, które ciągnie się od wyrostka przyśrodkowego guza kości piętowej, wzdłuż mięśni, aż do okolic kości śródstopia. Tkanka ta jest rozciągnięta jak cięciwa łuku i odpowiada za podłużny kształt stopy, regulując jej obciążenie przy chodzeniu. Chroni ruchome kości i stawy stopy przez urazami i uszkodzeniami. To ważne zadanie, bo na pięcie opiera się połowa masy ludzkiego ciała, tworząc ucisk na rozcięgno piętowe.
Tak wyrasta ostroga piętowa
Mikrouszkodzenia pojawiają się w związku z dużym obciążeniem tej części stopy i jeśli organizm nie nadąża odbudowywać tkanki rozcięgna piętowego, zostaje uruchomiony proces zapalny. Pojawia się obrzęk i ból. Kiedy pojawia się ból pięty, samej „ostrogi”, czyli narośli kostnej, może jeszcze nie być. Ból pojawia się wskutek reakcji zapalnej w pobliskich tkankach miękkich i procesu degradacji rozcięgna. Komórki rozcięgna są bogate w wapń, więc w przypadku intensywnego ich obumierania, szczególnie w obszarze guza kości piętowej, wapń zaczyna się odkładać. Dochodzi do skostnienia obszaru, w którym doszło do procesu zapalnego i tworzy się struktura kostna, która kształtem przypomina właśnie ostrogę.
Nie lecz się sam
Ból pojawia się najczęściej od strony podeszwy, rzadziej w tylnej części powierzchni kości. Może on promieniować do palców nóg i mięśni łydki. Objawy te mogą się nasilać wieczorem lub przy dłuższym chodzeniu czy staniu. Dlatego należy jak najszybciej zasięgnąć opinii ortopedy lub chirurga. Samodzielne leczenie może doprowadzić do poważnych komplikacji, łącznie z niepełnosprawnością stopy i przykurczem, a nawet doprowadzić do niepełnosprawności. Skuteczne leczenie ostrogi piętowej to zmniejszenie obciążenia pięty dzięki doborowi obuwia, używanie wkładek ortopedycznych lub podkładek pod pięty. Ostrogę piętową leczy się też ćwiczeniami gimnastycznymi rozciągającymi mięsień łydki i rozcięgna piętowego, oczyszczaniem tkanek z nadmiaru obumarłych komórek w obszarze pięty poprzez wzrost ukrwienia i przepływu limfy.